Om 9 uur waggelen P en ik in onze rode 2CV naar Moulins-Engilbert, een dorpje 25 kilometer verderop. Het is rustig onderweg, we komen geen kip (en hoe vreemd ook geen hond) tegen. Maar als we Moulins-E binnenrijden, zien we plotseling uit het niets uit alle hoeken auto’s met Nederlandse kentekens opduiken.

Moulins-E is een leuk plaatsje en het gonst er vandaag werkelijk van de brocante. In alle straten is er handel te vinden. P en ik lopen op ons gemak van kraam naar kraam. We zien een oud belbord, waarmee de maitre van het huis vroeger het personeel bij zich opriep. Het bord moet 70 euro opbrengen en dat vinden we wat teveel.

Ook het serviesgoed laten we dit keer voor wat het is. Op een terrasje drinken we een lekkere kop koffie en met 2 stokbroden van de bakker in mijn rieten mandje lopen we weer terug naar onze rode duck.

Weer terug bij La maison Rouge doen P en MJ een 1e maaibeurt. Ik maak in de tussentijd de chambre d’hote schoon voor V&E die vandaag zullen aankomen. Daarna zetten we de tafel, stoelen en de bank buiten, wij zijn er weer helemaal klaar voor.

V&E rijden om klokslag 3 uur het pad op. Zij hebben dit keer omdat het vandaag Zwarte Zaterdag is een andere route gereden en geen last van file gehad. We hebben het terras van La maison Rouge nog niet geopend, of de Franse pet van René verschijnt in het zicht. Uiteraard schuift ook hij aan voor een ‘verre’. Na de eerste standaarduitwisselingen over de gezondheid en een tweede biertje is het Paulette die aankomt lopen, samen met Jordan, de kleinzoon van 2,5.

MJ ontfermt zich over Jordan en wij hebben het zoals gewoonlijk nergens over. En dus is het helemaal gezellig. Wanneer René en Paulette met Jordan afscheid nemen is het voor ons tijd om wat boodschappen te gaan halen. Als we klaar staan om te vertrekken, komen er 6 campingstoelen onze kant op. Het zijn G en L met dochters en aanhang die ook zin hebben in een borrel op het terras van La maison Rouge. Na snel overleg en wat ‘leengroenten’ van L besluiten we de supermarkt vandaag maar te laten voor wat ie is. Met gevulde glazen proosten we op het Franse leven.

Als de gasten zijn vertrokken en het terras leeg is, zijn E en ik te lui om de ‘leengroenten’ schoon te maken. Het wordt een snelle kaasfondue van de Albert Heijn met stokbrood van de bakker in Moulins-Engilbert, die we in de avondzon in de tuin opeten.